Startujemy!

Witam wszystkich serdecznie!

Tak właściwie to nie pamiętam kiedy ostatni raz blogowałam. Może dlatego straciłam dzisiaj cały dzień, starając się połapać w tych wszystkich ustawieniach szablonów, czcionek, kolumn... Ach, ten mój perfekcjonizm. :) Mam nadzieję, że efekt końcowy jest zadowalający!

Jak można się zorientować po adresie tego bloga czy też jego ogólnym wyglądzie - głównym bohaterem tej strony będzie mój domowy tygrys ukrywający się w ciele małego burego dachowca (chociaż o sobie też coś wtrącę :)). Niech Was ten jego uroczy wygląd nie zwiedzie!
Gwarantuję, że zęby i pazury ma niczym najwytrawniejszy drapieżnik, moje dłonie się już nieraz o tym fakcie przekonały. ;)

Fotografowanie go stało się jedną z moich pasji, bo po prostu uważam, że ma w sobie coś takiego, że - w przeciwieństwie do mnie :) - nie wychodzi źle na zdjęciach. Poza tym ma tyle pomysłów na różne zabawy, schowki, wygibasy, że po prostu nie można tego nie uwiecznić.

Dopiero gdy Malagito zamieszkał w moim domu poznałam znaczenie sentencji "dom bez kota to tylko mieszkanie". Porównując kilkuletni okres bez zwierzaka w domu, a ostatni rok, kiedy mieszka tu Malaga, zmiana jest diametralna. Kot naprawdę działa kojąco, uspokajająco, a i potrafi rozbawić do łez, kiedy akurat ma się gorszy humor. :) Bardzo też pomaga mojej mamie, bo kiedy ja wyjeżdżam do Krakowa studiować (tryb zaoczny), dzięki obecności Malagi nie zostaje w domu sama. Inny wpływ posiadania kota w domu? Połowa (dosłownie!) mojej rodziny oraz kilkoro przyjaciół odkryło, że ma alergię na kocią sierść. :)

A wracając jeszcze do kwestii fotografii, chociaż Malagito jest bardzo wdzięcznym modelem, ogólnie lubię fotografować naturę. Przez mój obiektyw przewinęło się już wiele pięknych, niestety bezdomnych:

 

A to tylko niektóre z nich...

Przy innej okazji z chęcią pokażę Wam inne pstryknięte przeze mnie zdjęcia, nie tylko Malagi. :) A tymczasem życzę wszystkim spokojnej nocy i kotów mruczących Wam do snu.